Ο νέος διπλωματικός ρόλος του Υπεύθυνου Προσωπικών Δεδομένων
Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες σημαντικών συζητήσεων για τις ελεύθερες αγορές σε σχέση με τις ρυθμιστικές δράσεις για ένα ευρύ φάσμα επιχειρηματικών θεμάτων που κυμαίνονται από την ηλεκτρική ενέργεια και τη «δικτυακή ουδετερότητα» έως την περίθαλψη και την προστασία των καταναλωτών. Ορισμένες φορές, η κατάσταση είναι εξαιρετικά πολωμένη, με ανατροπές που εξαρτώνται από το ποιο κόμμα ή ομάδα βρίσκεται στην πλειοψηφία.
Στο προηγούμενο του άρθρο, ο αρθρογράφος, δήλωσε ότι ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων αποτελεί τη σημαντικότερη αλλαγή στη νομοθεσία που αφορά τα προσωπικά δεδομένα, που έχει γίνει τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Ελέγχοντας τον κατάλογο συμμόρφωσης, ο ΓΚΠΔ έχει βελτιώσει την ασφάλεια και στην ιδιωτικότητα, ωστόσο δεν έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές στη συμπεριφορά. Επισημαίνει ότι πρέπει να εξετάσουμε τη λύση στο πλαίσιο των αγορών και των μεμονωμένων δυνάμεων, θέτοντας προτεραιότητες. Αναφέρει ότι, ως Διευθύνων Σύμβουλος, ενθαρρύνει τους υπαλλήλους του να σκέπτονται από την πλευρά του πελάτη, του συνεργάτη, άλλου τμήματος ή και του ανταγωνιστή. Αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος με τον οποίον όλα τα μέρη πρέπει να ξεκινήσουν να διαπραγματεύονται με διπλωματικό και πιο δίκαιο τρόπο.
Στη περίπτωση των προσωπικών δεδομένων, τρία είναι τα ενδιαφερόμενα μέρη: οι επιχειρήσεις, η κυβέρνηση και οι καταναλωτές. Ποιος θα διακρίνει τις ανάγκες και τις προοπτικές τους; Αυτή ακριβώς είναι η νέα απαιτητική θέση του Υπεύθυνου των Προσωπικών Δεδομένων (DPO). Κάθε μεγάλη εταιρεία έχει ανάγκη από έναν εξειδικευμένο DPO ο οποίος θα μπορέσει να βρει το κοινό σημείο πλεύσης των τριών αυτών μερών.
Κατανοώντας τι απαιτούν τα τρία μέρη στο κύκλο της προστασίας της ιδιωτικότητας
Ένας DPO προκειμένου να γίνει αποτελεσματικός διπλωμάτης, πρέπει να ελέγξει όλες τις πλευρές και όλα τα πιθανά σενάρια στο σημερινό δυναμικό επιχειρηματικό περιβάλλον που βασίζεται στη τεχνολογία.
Επιχειρήσεις – Ελεύθερη αγορά
Αρχικά, πρέπει να αναλογιστούμε τι θέλει μία επιχείρηση – οικονομική επιτυχία, χρήματα, ανάπτυξη και μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά. Χωρίς την οικονομική ανάπτυξη οι επιχειρήσεις, δεν μπορούν να πληρώσουν τους υπαλλήλους, να κατασκευάσουν ένα προϊόν ή να προσφέρουν μια υπηρεσία, δε θα μπορέσουν να επιβιώσουν. Μια ελεύθερη αγορά λειτουργεί σωστά όταν δεν υπάρχει μονοπώλιο από καμία επιχείρηση και έτσι δεν μπορεί να ελέγξει την αγορά. Για να διατηρηθεί ο δίκαιος ανταγωνισμός μεταξύ τον επιχειρήσεων, η αγορά χρειάζεται ισχυρή νομοθεσία.
Αλλά τελικά πόσοι νόμοι είναι αρκετοί, θα μπορέσει η ίδια η αγορά να ανταπεξέλθει στους κανονισμούς; Σε κάθε περίπτωση εξαρτάται από το αν όλες οι επιχερηματικές πρακτικές είναι διαφανείς ώστε να μπορούν να ελέγχονται από τους καταναλωτές. Αρκετά πριν καταθέσει ο Mark Zuckerberg στο Καπιτώλιο για λογαριασμό του Facebook, σχετικά με θέματα ιδιωτικού απορρήτου με την Cambridge Analytica, η ελεύθερη αγορά, επηρεασμένη από την κατακραυγή των πολιτών και οδηγούμενη από την κάλυψη των μέσων ενημέρωσης, προκάλεσε αλλαγές στο ρυθμιστικό πλαίσιο της εταιρείας. Όταν η αγορά μιλά, είναι προς το όφελος των εταιρειών να ακούν. Η Cambridge Analytica υπέβαλε αίτηση πτώχευσης μια εβδομάδα πριν από την έναρξη ισχύος του GDPR, αποτυπώνοντας τον τρόπο με τον οποίο οι δυνάμεις της αγοράς ασκούν πιέσεις στις επιχειρήσεις πολύ πριν τις ρυθμίσεις.
Κυβέρνηση και νομοθέτες
Η κυβέρνηση και οι νομοθέτες στην τελική ανάλυση επιθυμούν τη σταθερότητα, την τάξη και τα κεφάλαια για την εκτέλεση των προγραμμάτων. Ο τρόπος με τον οποίον θα γίνει αυτό μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τις πολιτικές πεποιθήσεις και τα συμφέροντα. Κάποιοι μπορεί να αισθάνονται ότι η λιγότερη επιτήρηση οδηγεί στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων, ενώ άλλοι μπορεί να αισθάνονται ότι η λιγότερη επιτήρηση ενθαρρύνει την απληστία και τη χειραγώγηση των καταναλωτών και των αγορών, μέτρα με τα οποία μειώνεται η σταθερότητα. Τελικά, η σωστή επεξεργασία των δεδομένων, η εξυπηρέτηση των πελατών και τα έσοδα είναι ο στόχος οποιουδήποτε συμβαλλόμενου μέρους.
Οι κυβερνήσεις και οι νομοθέτες πιστεύουν ότι τα οικονομικά κίνητρα και οι κυρώσεις θα είναι τελικά αυτά που θα οδηγήσουν στην αλλαγή - από τις φορολογικές ελαφρύνσεις και τις επενδύσεις έως τα πρόστιμα, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων προστίμων που επιβάλλονται από το GDPR. Οι κυβερνήσεις αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η λιγότερη γραφειοκρατία μπορεί να είναι καλή τόσο για τους πολίτες όσο και για το γενικότερο καλό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρίζεται ότι με το GDPR θα εξοικονομηθούν 2,3 δισ. Ευρώ ετησίως σε όλη την Ευρώπη, ουσιαστικά με την ενοποίηση των ευρωπαϊκών κανόνων για την προστασία των δεδομένων, οι νομοθέτες δημιουργούν επιχειρηματικές ευκαιρίες και ενθαρρύνουν την καινοτομία.
Οι κανονισμοί όντως λειτουργούν. Το 2008 το Troubled Asset Relief Program (TARP) απέτρεψε την επανάληψη της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του 1930. Πιο πρόσφατα, η κυβέρνηση διέσωσε επίσης την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία. Αναπόφευκτα, πρέπει να υπάρξει πίεση μέσω κυρώσεων και κινήτρων που θα συνεργαστούν ώστε να προκύπτει το σωστό αποτέλεσμα.
Καταναλωτές
Ο κοινός παρανομαστής της επιχείρησης και της κυβέρνησης είναι οι καταναλωτές ή οι πολίτες. Μέχρι τώρα, οι Αμερικανοί είχαν καταφέρει να αποστασιοποιηθούν από την επιτήρηση της NSA και την πρόσβαση της κυβέρνησης στα ψηφιακά δεδομένα τους, σκέπτοντας: “Ποιος θα με κυνηγήσει; Δεν έχω τίποτα να κρύψω”. Πρόσφατα, υπήρξε μια σημαντική αλλαγή στο ρόλο που διαδραματίζουν οι πολίτες στη διαμόρφωση της αγοράς και των κανονισμών που διέπουν το διαδίκτυο και την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Το σκάνδαλο Facebook / Cambridge Analytica έκανε τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι προσωπικά δεδομένα τους είναι πολύτιμα - γίνονται όλο και πιο συνειδητοποιημένοι ως προς το ποιος λαμβάνει τα δεδομένα, γιατί και σε ποιον πηγαίνουν.
Οι καταναλωτές θα κινητοποιήσουν την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις ώστε να γίνουν πιο συνεργάσιμες. Σύμφωνα με την Gartner, μέχρι το 2021, οι οργανισμοί που προστατεύουν την ιδιωτικότητα των πελατών τους θα παράγουν 20% περισσότερα έσοδα από όσους δεν το κάνουν. Αυτό που θεωρείται για τις επιχειρήσεις ως απαραίτητο κακό θα εξελιχθεί ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Ο διπλωματικός ρόλος του DPO
Συσχετίζω το ρόλο του DPO με τον ρόλο του διαμεσολαβητή , o οποίος όμως είναι περισσότερο ενεργητικός. Οι διαμεσολαβητές διερεύνησαν τις καταγγελίες κατά την υποβολή εκθέσεων ή ανέφεραν σφάλματα και διορθώσεις. Έδωσαν τις απαντήσεις στους συντάκτες, στους εκδότες και στις κανονιστικές ή νομικές απαιτήσεις σχετικά με τη δυσφήμηση ή τη συκοφαντία. Βρήκαν τη μέση λύση, μερικές φορές σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα ή με την εφημερίδα, αλλά συχνά κάπου ενδιάμεσα.
Όταν πρόκειται για το internet και τα προσωπικά δεδομένα, ο DPO αποτελεί κρίσιμο παράγοντα ώστε να καθιερωθούν οι κατάλληλες πρακτικές σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο διαδικτυακό τοπίο. Η ζήτηση για τον DPO αυξάνεται συνεχώς από τότε που η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε το GDPR. O DPO θα συνεργαστεί με τους κατάλληλους ανθρώπους για να δημιουργήσουν κανονισμούς που θα εξυπηρετούν όλα τα μέρη, καθορίζοντας ποιες είναι προσωπικές πληροφορίες ώστε να αποφύγει όσο είναι δυνατόν την περίπτωση να τους επιβληθεί πρόστιμο καθώς και να είναι ενήμερος για όλες τις αλλαγές στους κανονισμούς.
Όπως ο διαμεσολαβητής, έτσι και ο DPO είναι ο νέος διπλωμάτης του διαδικτύου που μπορεί να καθιερώσει τις απαραίτητες συνθήκες για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στη διαδικτυακή εποχή και να βοηθήσει στην εφαρμογή των διαδικασιών και των τεχνολογιών για την επιβολή των εν λόγω συνθηκών.
Ένας DPO προκειμένου να γίνει αποτελεσματικός διπλωμάτης, πρέπει να ελέγξει όλες τις πλευρές και όλα τα πιθανά σενάρια στο σημερινό δυναμικό επιχειρηματικό περιβάλλον που βασίζεται στη τεχνολογία.
Source/ Author:www.forbes.com
