Aναδημοσίευση: "H εξέλιξη του δικαιώματος στη λήθη"
Ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (εφεξής Κανονισμός) θετικοποιεί στο άρθρο 17 ένα προϋπάρχον δικαίωμα διαγραφής, το πολυσυζητημένο πλέον στη βιβλιογραφία δικαίωμα στη λήθη. Το δικαίωμα αυτό συνιστά απόρροια της γενικότερης ελευθερίας αναπτύξεως της προσωπικότητας του ατόμου. Πρόκειται για το δικαίωμα του ατόμου να μπορεί να σβήσει από το διαδίκτυο πληροφορίες που αφενός δεν επιθυμεί και αφετέρου δεν είναι χρήσιμες για την ενημέρωση του κοινού.
Στο πλαίσιο της παρούσης μελέτης θα αναλυθεί η εξέλιξη αυτού του δικαιώματος επί τη βάσει της πρόσφατης δικαστηριακής νομολογίας και διοικητικής πρακτικής ανεξαρτήτων αρχών.
Για να αναγνώσετε ολόκληρο το άρθρο της Φερενίκης Παναγοπούλου-Κουτνατζή πατήστε εδώ : “H εξέλιξη του δικαιώματος στη λήθη (περί λήθης της λήθης;)”
Ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων θετικοποιεί στο άρθρο 17 ένα προϋπάρχον δικαίωμα διαγραφής, το πολυσυζητημένο πλέον στη βιβλιογραφία δικαίωμα στη λήθη
