Παθητική νομιμοποίηση σε δίκη ανακοπής - Απόφ. 280/2017 VII Τμ. ΕλΣυν

Παθητική νομιμοποίηση σε δίκη ανακοπής - Απόφ. 280/2017 VII Τμ. ΕλΣυν

Στη διάταξη του άρθρου 28 παρ. 7 του ν. 2579/1998 (ΦΕΚ Α΄ 31), που έχει διατηρηθεί σε ισχύ και μετά την έναρξη ισχύος του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, κατά το άρθρο δεύτερο του Κώδικα), σύμφωνα με το άρθρο 285 παρ. 2 περίπτ. ζ΄ αυτού, ορίζεται ότι: «Στις περιπτώσεις,  που  υπηρεσίες  του  Δημοσίου,  εφαρμόζοντας  τις  διατάξεις  του  ν.δ. 356/1974 (ΦΕΚ Α΄ 190), επιμελούνται για την είσπραξη εσόδων άλλων νομικών προσώπων, υπέρ των οποίων εφαρμόζονται οι διατάξεις αυτές, στις σχετικές δίκες που δημιουργούνται, δε νομιμοποιείται να παρίσταται ως διάδικο το Δημόσιο, αλλά το ενδιαφερόμενο νομικό πρόσωπο».

Με την προπαρατεθείσα διάταξη ο Νομοθέτης αποσκοπεί στην άρση της υφιστάμενης στη νομολογία των δικαστηρίων αμφισβητήσεως σχετικά με το πρόσωπο που νομιμοποιείται παθητικώς ως διάδικος στις δίκες για την είσπραξη εσόδων άλλων, πλην του Δημοσίου, νομικών προσώπων. Ειδικότερα, η διάταξη αυτή εφαρμόζεται στις περιπτώσεις εκείνες, κατά τις οποίες από ειδικές διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας προβλέπεται ότι για την είσπραξη των απαιτήσεων των νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του ν.δ. 356/1974, οπότε η είσπραξη αυτών γίνεται με  τη μεσολάβηση των αρμοδίων κατά περίπτωση Οικονομικών Υπηρεσιών του Δημοσίου, που ενεργούν ως εισπρακτικά όργανα των εν λόγω νομικών προσώπων, κινώντας τη διαδικασία διοικητικής εκτέλεσης, είτε διότι αυτά (τα νομικά πρόσωπα) δεν έχουν αυτοτελή υπηρεσία, είτε διότι πρόκειται για νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, χωρίς τα έσοδα αυτά να μετατρέπονται σε δημόσια έσοδα για το λόγο και μόνον ότι το Δημόσιο μεριμνά για την είσπραξή τους. Επομένως, στις σχετικές δίκες που ανοίγονται με την άσκηση της κατά το άρθρο 217 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, οι οποίες τυγχάνουν εν προκειμένω αναλόγου εφαρμογής, ελλείψει σχετικών ρυθμίσεων στη δικονομία του Ελεγκτικού Συνεδρίου (βλ. άρθρο 123 του π.δ. 1225/1981, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3472/2006) ανακοπής, ως διάδικος νομιμοποιείται παθητικώς το ενδιαφερόμενο κατά περίπτωση νομικό πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου επισπεύδεται η διοικητική εκτέλεση προς ικανοποίηση της απαιτήσεως του και όχι το Δημόσιο, καθόσον δεν πρόκειται για την είσπραξη δικών του απαιτήσεων.

Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 221 παρ. 2 και 45 του ίδιου Κώδικα, η αναγραφή του καθ’ ου η ανακοπή προσώπου δεν αποτελεί απαραίτητο στοιχείο του δικογράφου της ανακοπής (ΕΣ VII Τμ. …/2012, …/2008). Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 222 παρ. 1 και 128 παρ. 1 και 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, στους καθ’ ων στρέφεται η ανακοπή πρέπει να επιδίδεται, με επιμέλεια της Γραμματείας του αρμοδίου Τμήματος του Δικαστηρίου, αντίγραφο του δικογράφου της ανακοπής, καθώς και κλήση για παράσταση στην οικεία συζήτηση τουλάχιστον τριάντα (30) ημέρες πριν τη δικάσιμο. Τέλος, το π.δ. 1225/1981 «περί εκτελέσεως των περί Ελεγκτικού Συνεδρίου διατάξεων» (ΦΕΚ 304 Α΄) ορίζει, στο άρθρο 65, ότι: «1. Εάν τις των διαδίκων δεν εμφανισθή κατά την συζήτησιν, το δικαστήριον εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν εκλητεύθη νομίμως και εμπροθέσμως. 2. Εάν τις των διαδίκων δεν εκλητεύθη, ή δεν εκλητεύθη νομίμως και εμπροθέσμως, το δικαστήριον κηρύσσει απαράδεκτον την συζήτησιν, ορίζει νέαν τακτήν δικάσιμον, δι’ απλής σημειώσεως επί του πινακίου και διατάσσει την κατ’ αυτήν εγγραφήν της υποθέσεως και την νόμιμον κλήτευσιν των διαδίκων, …».

Η μη αναγραφή στο δικόγραφο της ανακοπής του νομικού προσώπου υπέρ του οποίου επισπεύδεται η εκτέλεση και κατά του οποίου στρέφεται η ανακοπή δεν καθιστά άκυρο το δικόγραφο αυτής.