Αποφάσεις ΣτΕ σχετικά με τον καθορισμό χώρου για τη δημιουργία Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών στον Ελαιώνα

Αποφάσεις ΣτΕ σχετικά με τον καθορισμό χώρου για τη δημιουργία Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών στον Ελαιώνα

Περίληψη των αποφάσεων 707/2020 και 708/2020 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, σχετικά με τον καθορισμό χώρου για τη δημιουργία Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών στον Ελαιώνα.

ΣτΕ Ολ. 707, 708/2020

Πρόεδρος: Αικ. Σακελλαροπούλου

Εισηγητής: Χρ. Ντουχάνης

Καθορισμός χώρου Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών Ελαιώνα

Με την 708/2020 απόφασή της η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε αίτηση ακυρώσεως που άσκησαν ιδιοκτήτες ακινήτων της περιοχής του Ελαιώνα Αττικής κατά της ΥΠΕΝ/ ΔΝΕΠ/ 96770/ 4905/ 8.3.2019 απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την οποία καθορίστηκε χώρος για την εγκατάσταση Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών και  δραστηριοτήτων αναψυχής σε κοινόχρηστους χώρους των ΟΤ 17 και 29 του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Αθηναίων (περιοχή Ελαιώνα) καθώς και όροι και περιορισμοί δόμησης σε αυτά (Δ’ 186). Ειδικότερα κρίθηκε ότι στο ιδιαίτερο πολεοδομικό καθεστώς της περιοχής Ελαιώνα είχε εξαρχής περιληφθεί η δυνατότητα αφιέρωσης λίαν περιορισμένου τμήματος των πολύ εκτεταμένων κοινοχρήστων χώρων του Ελαιώνα στην ικανοποίηση κοινωφελών και συναφών αναγκών μέσω μεταβολή της χρήσης τους προς το σκοπό εξυπηρέτησης κοινωνικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών λειτουργιών, μετά από τήρηση ειδικής διαδικασίας και εφάπαξ εκπόνηση σχετικής μελέτης. Κρίθηκε, επομένως, ότι η δυνατότητα αυτή συνιστούσε εξαρχής μέρος του πολεοδομικού σχεδιασμού της περιοχής και είναι σύμφωνη με τη συνταγματική επιταγή του ορθολογικού πολεοδομικού σχεδιασμού και τις εξουσιοδοτικές διατάξεις κατ’ επίκληση των οποίων θεσπίσθηκε. Στη συνέχεια, το Δικαστήριο έκρινε ότι ενόψει των νόμιμων χαρακτηριστικών του το Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών, χωρίς να αποτελεί θρησκευτικό κτίριο, μετέχει, πάντως των τριών πολεοδομικών λειτουργιών (κοινωνικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής) και, συνεπώς, η ως άνω πολεοδομική δυνατότητα αφιέρωσης τμημάτων των κοινόχρηστων χώρων του Ελαιώνα για την εξυπηρέτηση κοινωνικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών λειτουργιών οφείλει να ερμηνευθεί, υπό τις σύγχρονες αντιλήψεις, ότι επιτρέπει και τη χωροθέτηση ΚΑΝ. Κατά συνέπεια, η ρητή προσθήκη της χρήσης ΚΑΝ στις δυνάμενες να αναπτυχθούν στους κοινοχρήστους χώρους του Ελαιώνα κοινωνικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές λειτουργίες, στην οποία προέβη και ρητώς το άρθρο 139 του ν. 4495/2017 αποσκοπώντας να άρει τυχόν ερμηνευτικές αμφισβητήσεις που θα μπορούσαν να ανακύψουν σχετικώς, δεν αποβλέπει στην ανατροπή του πολεοδομικού σχεδιασμού, αλλά στη διευκρίνηση και προσαρμογή του στις σύγχρονες αντιλήψεις. Με το σκεπτικό αυτό κρίθηκε νόμιμη η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία χωροθετήθηκε, μεταξύ άλλων, ΚΑΝ σε κοινόχρηστους χώρους του ΟΤ 17 του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Αθηναίων (περιοχή Ελαιώνα), απορρίφθηκαν δε οι λόγοι ακυρώσεως περί παραβίασης του υπέρτερου χωροταξικού σχεδιασμού που περιέχεται στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθηνών, περί παραβίασης της συνταγματικής υποχρέωσης μη μειώσεως των κοινόχρηστων χώρων, περί παράβασης νόμου και περί πλημμελούς αιτιολογίας.

Τέλος, με την 707/2020 απόφαση του Δικαστηρίου κρίθηκε ότι ο καθορισμός χώρου εγκατάστασης του ΚΑΝ, που διενεργήθηκε με την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση, αποτελεί εφαρμογή ισχύοντος πολεοδομικού σχεδιασμού, δηλαδή του διατάγματος του Ελαιώνα, και όχι τροποποίησή του και, συνεπώς, δεν τίθεται ζήτημα υποχρεωτικής έκδοσής του με τη μορφή προεδρικού διατάγματος. 

ΣτΕ