Αναδρομική αποκατάσταση συντάξεων στρατιωτικών - Απόφαση 137/2019 Ολομέλειας Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Αναδρομική αποκατάσταση συντάξεων στρατιωτικών - Απόφαση 137/2019 Ολομέλειας Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Η Ολομέλεια υπενθυμίζει ότι το Σύνταγμα δεν κατοχυρώνει υπέρ των στρατιωτικών σύνταξη ενός συγκεκριμένου ύψους, ούτε συνακόλουθα απαγορεύει τη δια νόμου μείωση της σύνταξης αν τούτο επιβάλλεται από λόγους που δικαιολογούν μία τέτοια επέμβαση στο συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Υπενθυμίζει επίσης, ότι ο έλεγχος που το Δικαστήριο τούτο ασκεί αναφορικά με νομοθετικά μέτρα δια των οποίων επέρχεται μείωση συντάξεων καθορίζεται από την ένταση της προσβολής που υφίσταται το θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα στη σύνταξη αλλά και από τη βαρύτητα του λόγου δημοσίου συμφέροντος που δικαιολογεί τη λήψη του επίδικου μέτρου.

Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψιν τις μειώσεις και τους προβλεπόμενου από τον ν. 4307/2014 συντελεστές, κρίνει ότι δεν στοιχειοθετείται συνταγματικώς σημαντική επέμβαση στο θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα στη σύνταξη των συνταξιούχων στρατιωτικών, ώστε να απαιτείται αναλυτικότερη τεκμηρίωση του επίδικου μέτρου πέραν αυτής που εμπεριέχεται στην οικεία αιτιολογική έκθεση.

Η Ολομέλεια εξ άλλου επισημαίνει ότι τα κριθέντα από το Συμβούλιο της Επικρατείας αναφορικά με τη συνταγματικότητα των ως άνω ρυθμίσεων, επειδή αυτά δεν αφορούν ειδικώς και συγκεκριμένως τις συντάξεις των πρώην στρατιωτικών υπαλλήλων, ούτε έρχονται σε αντίθεση με τα κριθέντα ως άνω από το Δικαστήριο τούτο, ούτε, ακόμη περισσότερο, δημιουργούν κάποιο δικαίωμα υπέρ του εκκαλούντος αναφορικά με τα επίδικα ζητήματα στην παρούσα δίκη.

Αναφορικά, περαιτέρω, με το σωρευτικό αποτέλεσμα που επήλθε δια της επίδικης μείωσης στο συνταξιοδοτικό δικαίωμα του στρατιωτικού εκκαλούντος, η Ολομέλεια παρατηρεί ότι τα ληφθέντα εκάστοτε μέτρα, ως εμφαίνεται και από τις αιτιολογικές εκθέσεις των νομοθετημάτων με τα οποία θεσπίσθηκαν, λαμβάνονταν για την αντιμετώπιση μιας κρίσης που, ανάλογα με την επιδείνωσή της, απαιτούσε διαρκώς τη λήψη νέων μέτρων. Ήταν δε τόσο επιτακτική η ανάγκη λήψης τους, λόγω των δημοσιονομικών και λοιπών παραμέτρων της οικονομίας της Χώρας, ώστε, και αν ακόμη καθυστερούσε η εφαρμογή άλλων μέτρων ικανών να οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα, όπως διαρθρωτικών αλλαγών ή είσπραξης των οφειλομένων φόρων, τούτο δεν θα μπορούσε να θίξει την αναγκαιότητα άμεσης λήψης των επίδικων μέτρων ως στοιχείου της αναλογικότητας αυτών.

Αναφορικά, τέλος, με την παραβίαση του άρθρου 1 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση της Ρώμης, η Ολομέλεια επισημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην απόφασή του επί της υποθέσεως Stefanetti και λοιποί κατά Ιταλίας έκρινε ότι μικρές μόνο μειώσεις στη σύνταξη προσφεύγοντος ενώπιον αυτού δεν προκύπτει, εκ της νομολογίας του, ότι μπορεί να στοιχειοθετήσουν παραβιάσεις του δικαιώματος που κατοχυρώνεται με την ως άνω διάταξη, ενώ, στην κριθείσα περίπτωση, όπου οι επίδικες μειώσεις ανήρχοντο στα 2/3 του ύψους της σύνταξης που προέβαλαν ότι εδικαιούντο οι προσφεύγοντες, το Δικαστήριο έκρινε ότι το αριθμητικό τούτο ποσοστό δεν είναι αρκετό για να το οδηγήσει σε κρίση περί παραβιάσεως της διατάξεως, συνεκτίμησε δε, για να καταλήξει τελικώς ότι παραβιάσθηκε το δικαίωμα και άλλα δεδομένα.

Επιμέλεια: Χρήστος Κωστόπουλος / Επιστημονικός Συνεργάτης e-Θεμις

Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία κρίνεται αντισυνταγματική διάταξη που αφορά αποδοχές εν ενεργεία στρατιωτικών δεν αναπτύσσει συνέπειες σε δίκη ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί εφαρμογής της ίδιας διάταξης σε συνταξιούχο στρατιωτικό.