Θεμελίωση του στοιχείου της γνώσης της αναλήθειας στο έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης (ΠΚ 363)
Στην απόφαση υπ’ αριθμ. 8/2018 του Αρείου Πάγου αποσαφηνίζονται οι προϋποθέσεις για τη στοιχειοθέτηση του στοιχείου της γνώσης της αναλήθειας του ψευδούς γεγονότος στο έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Ειδικότερα, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βέροιας με την υπ’ αριθμ. 176/2017 απόφαση του αναγνώρισε την ενοχή της αναιρεσειούσας Σ. Κ. για την εγκληματική ενέργεια του συκοφαντικής δυσφήμησης (363 ΠΚ). Βάσει της αιτιολογίας του Δικαστηρίου, εξετάζοντας τα κατ’είδος αναφερόμενα αποδεικτικά μέσα, δέχθηκε ως πραγματικά περιστατικά ότι η αναιρεσειούσα προέβαλε ψευδή ισχυρισμό για τον εγκαλούντα Γ. Κ. αναφορικά με το ποινικό του μητρώο ως κώλυμα για τη συμμετοχή του στις εκλογές ως υποψήφιος βουλευτής ενώπιον τρίτων, διαθέτοντας γνώση της αναλήθειας του γεγονότος και προκαλώντας βλάβη στην τιμή και την υπόληψη του Γ. Κ..
Ο Άρειος Πάγος προέβη σε αναίρεση της ανωτέρω απόφασης λόγω έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας ως προς το στοιχείο της γνώσης του ψεύδους του επίμαχου ισχυρισμού της Σ. Κ.. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βέροιας αναφέρθηκε τόσο στο σκεπτικό όσο και στο διατακτικό της απόφασης μόνο σε ορισμένες φράσεις του Ποινικού Κώδικα σχετικά με το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, δίχως να παραθέτει τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά από τα οποία να προκύπτει και να δικαιολογείται η γνώση της αναλήθειας του γεγονότος, εφόσον η τελευταία ούτε αυτονόητη είναι ούτε συνάγεται από τις παραδοχές της απόφασης.
Για ολόκληρη την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου μπορείτε να ανατρέξετε στον ακόλουθο σύνδεσμο.
Επιμέλεια: Λυδία Παπαγιαννοπούλου / Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις
Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι απαιτείται η παράθεση των συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών από τα οποία προκύπτει η γνώση της αναλήθειας του ισχυρισμού στο έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Source/ Author:areiospagos.gr | Download pdf
