Γνωμοδότηση ΕΙΣ. ΑΠ περί εκτιτέας ποινής σύμφωνα με το άρθρο 465 § 2 ΠΚ

Γνωμοδότηση ΕΙΣ. ΑΠ περί εκτιτέας ποινής σύμφωνα με το άρθρο 465 § 2 ΠΚ

Με γνωμοδότησή της η Εισαγγελία Αρείου Πάγου παρέχει διευκρινίσεις περί εκτιτέας ποινής σύμφωνα με το άρθρο 465 § 2 του Ποινικού Κώδικα.

Αναλυτικά η γνωμοδότηση 10/2022 αναφέρει:

Με το υπ’ αριθμό πρωτ. 12397/28-11-2022 έγγραφό σας ερωτάται εάν κατά την υποβολή των δικαιολογητικών για την υφ’ όρον απόλυση των καταδικασθέντων μέχρι την έναρξη ισχύος του Νέου Ποινικού Κώδικα θα λαμβάνονται υπ’ όψιν οι συνολικές ποινές που υπερβαίνουν τα όρια του άρθρου 465 § 2 ΠΚ ή η εκτιτέα ποινή, για την υφ’ όρον απόλυση, πρέπει να ορίζεται από τον παραγγείλαντα την εκτέλεση της συγχωνεντικής αποφάσεως Εισαγγελέα.

Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 465 ΠΚ ως προστ. υπ’ άρθρου 184 Ν.4855/2021: Για τους μέχρι την έναρξη ισχύος του νέου Ποινικού Κώδικα [ν. 4619/2019 (Α ‘ 95)] καταδικασθέντες αμετακλήτως σε πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, για τις οποίες καθορίστηκε, σύμφωνα με τις 1 και 2 του άρθρου 94 ΠΚ, συνολική ποινή υπερβαίνουσα τα είκοσι (20) ή δεκαπέντε (15) έτη πρόσκαιρης κάθειρξης, καθώς και τα οχτώ (8) ή πέντε (5) έτη φυλάκισης αντίστοιχα, ως εκτιτέα ποινή για την απόλυση υπό όρο αυτών λογίζονται τα είκοσι (20), δεκαπέντε (15), οχτώ (8) και πέντε (5) έτη, αντίστοιχα.

Η διαδικασία για τη χορήγηση της υφ’ όρον απολύσεως ορίζεται στο άρθρο 110, η δευτέρα παράγραφος του οποίου προβλέπει: Η απόλυση υπό όρο χορηγείται με αίτηση της διεύθυνσης του καταστήματος στο οποίο κρατείται ο καταδικασθείς. Η αίτηση υποβάλλεται δυο (2) μήνες πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου που προβλέπει το άρθρο 105Β.

Αν η διεύθυνση του καταστήματος κρίνει ότι συντρέχουν προϋποθέσεις μια τη μη χορήγηση της απόλυσης, υποβάλλει σχετική αναφορά μαζί με έκθεση της κοινωνικής υπηρεσίας του καταστήματος στον εισαγγελέα των πλημμελειοδικών, ο οποίος την εισάγει στο συμβούλιο.

Στο έγγραφό σας διαλαμβάνεται ότι υπάρχουν αποφάσεις καθορισμού συνολικής ποινής, στις οποίες δεν αναφέρεται η εκτιτέα ποινή και τούτο προφανώς συμβαίνει διότι ανάγονται στο προ της ισχύος του Νέου Ποινικού Κώδικα διάστημα και οι ποινές δεν υπερέβαιναν τα τότε τεθειμένα όρια της καθείρξεως είκοσι πέντε ετών και της φυλακίσεως δέκα ετών επί πραγματικής συρροής ή καθείρξεως είκοσι ετών, επί κατ’ ιδέα συρροής (άρθρο 94 §§ 1-2 111(11950).

Στην ομάδα αυτή των αποφάσεων, που ελλείπει η εκτιτέα ποινή, αλλά επέστη ο χρόνος υποβολής φακέλού υφ’ όρον απολύσεως στην Εισαγγελία Πρωτοδικών του τόπου κρατήσεως, εύλογο είναι ότι θα απευθύνεσθε γραπτώς στον παραγγείλαντα την εκτέλεση της συyχωνευτικής αποφάσεως, Εισαγγελέα, προκειμένου να διευκρινίσει εάν εμπίπτουν στη διάταξη του άρθρου 465 § 2 ΠΚ, εις τρόπον ώστε να χωρήσει ακωλύτως και ταχέως η αλληλουχία της υφ’ όρον απολύσεως.

Γνωμοδότηση 10/2022 ΕΙΣ. ΑΠ.