Παραδεκτή και βαρύνουσας σημασίας η προσφυγή του ΔΣΑ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ/ July 17, 2025: Τρέχουσα Νομική Επικαιρότητα NewsRoom

eΘέμις / NewsRoom / Παραδεκτή και βαρύνουσας σημασίας η προσφυγή του ΔΣΑ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Παραδεκτή και βαρύνουσας σημασίας η προσφυγή του ΔΣΑ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

July 17, 2025 | 1 minutes to read

Σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου, η προσφυγή του ΔΣΑ στο ΕΔΔΑ, σχετικά με την απόρριψη από το ΣτΕ (ως απαράδεκτης λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος) της Αίτησης Ακύρωσης του διορισμού μελών των ανεξάρτητων αρχών ΕΣΡ και ΑΔΑΕ, κρίθηκε ως παραδεκτή περνώντας από το αρχικό «φίλτρο» αυτό του ΕΔΔΑ.

Περαιτέρω χαρακτηρίστηκε ως «βαρύνουσας σημασίας» («impact case») και εξετάζεται, ως εκ τούτου, κατά προτεραιότητα από το Δικαστήριο.

Το Δικαστήριο προχώρησε στην κοινοποίηση της προσφυγής στην ελληνική κυβέρνηση, και απηύθυνε προς τους διαδίκους ερωτήματα, τα οποία πρέπει να απαντηθούν έως το τέλος Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους. Υπενθυμίζεται ότι με την υπ’ αρ. 6312/25 Προσφυγή ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών προσέφυγε στο ΕΔΔΑ κατά των αποφάσεων 1639/2024 και 1640/2024 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Οι ανωτέρω αποφάσεις είχαν απορρίψει ως απαράδεκτες, λόγω υποτιθέμενης έλλειψης εννόμου συμφέροντος, τις Αιτήσεις Ακυρώσεως που είχε ασκήσει ο Σύλλογος κατά του διορισμού μελών των Ανεξάρτητων Αρχών ΕΣΡ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης) και ΑΔΑΕ (Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών), χωρίς την απαιτούμενη από το Σύνταγμα ειδική πλειοψηφία των τριών πέμπτων των μελών της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής. Ενώπιον του ΕΔΔΑ, έχουν εγερθεί ζητήματα που αφορούν την παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο), καθώς και την παραβίαση των άρθρων 8 και 10 της Σύμβασης (σεβασμός ιδιωτικής ζωής και ελευθερία έκφρασης).

Η υπόθεση αναδεικνύει ζητήματα θεμελιώδους σημασίας για τη δημοκρατική λειτουργία του κράτους και την προστασία του Κράτους Δικαίου, καθώς οι Ανεξάρτητες Αρχές αποτελούν βασικούς πυλώνες της Δημοκρατίας και της προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών θα συνεχίσει τον αγώνα του ενώπιον του ΕΔΔΑ, με στόχο την αναγνώριση του εννόμου συμφέροντος των Δικηγορικών Συλλόγων να προσφεύγουν κατά πράξεων που αφορούν τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη και το Κράτος Δικαίου·, την προστασία του συνταγματικού πλαισίου για τη συγκρότηση Ανεξάρτητων Αρχών, και τη διασφάλιση της ουσιαστικής ανεξαρτησίας των δικαιοκρατικών θεσμών που αποτελούν θεσμικά αντίβαρα έναντι της πολιτικής εξουσίας.

Παραδεκτή και βαρύνουσας σημασίας η προσφυγή του ΔΣΑ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Source/ Author:dsa.gr

LATEST POSTS

Think Tank του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – Μελέτη για την παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη και Πνευματική Ιδιοκτησία

ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ | July 17, 2025

Μια νέα μελέτη που εκπονήθηκε για λογαριασμό του Think Tank του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, από το Τμήμα Πολιτικής για Θέματα Δικαιωμάτων των Πολιτών και Συνταγματικών Υποθέσεων (Policy Department C), κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (JURI), φέρνει στο φως σοβαρά ερωτήματα γύρω από την επίδραση της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) στο ενωσιακό δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας.

Continue Reading
“Όχι” από το Δικαστήριο σε πλειστηριασμό ακινήτου – Ακυρώθηκε κατάσχεση

ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ | July 17, 2025

Ακυρώθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου, καθώς και ο επακόλουθος πλειστηριασμός ακινήτου για οφειλή συνολικού ποσού 67.076,99 ευρώ από τοκοχρεωλυτικό δάνειο ποσού 60.000 ευρώ που είχε συναφθεί με τράπεζα το 2006.

Continue Reading
ΣτΕ: Αλληλεγγύως υπεύθυνος κατ’ άρ. 115 παρ. 2 ν. 2238/1994

ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ | July 17, 2025

ΣτΕ Στ' 7μ. 1355/2025 Σύμφωνα με το άρθρο 115 παρ. 2 Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος ν. 2238/1994, σε συνδυασμό με το άρθρο 101 του ίδιου Κώδικα, καθώς και προς τις αρχές του ρεαλισμού του φορολογικού δικαίου και της φορολογικής διαφάνειας, προκειμένου περί εταιρείας η οποία συνεστήθη σε κράτος (Λιβερία) που δεν έχει υπογράψει με την Ελλάδα σύμβαση διοικητικής συνδρομής σε φορολογικά θέματα (με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη, ως προς την εν λόγω εταιρεία, η ανταλλαγή και ελεγξιμότητα των σχετικών πληροφοριών), και για την οποία (εταιρεία) αποδείχθηκε ότι μοναδική της δραστηριότητα στην Ελλάδα ήταν η για κάποιο χρονικό διάστημα εκμετάλλευση ορισμένου ακινήτου, ότι η νομική της προσωπικότητα στην πραγματικότητα υποχωρούσε έναντι των φυσικών προσώπων που αποτελούσαν τους πραγματικούς της ιδιοκτήτες (beneficial owners), ότι τελικά διέκοψε κάθε δραστηριότητα στην Ελλάδα (μεταβίβαση του πιο πάνω ακινήτου, μη ύπαρξη καν γραφείου), και ότι, κατά τον χρόνο της διακοπής της δραστηριότητάς της, συγκεκριμένο πρόσωπο (από τους ως άνω πραγματικούς της ιδιοκτήτες) ήταν, όπως αποδείχθηκε, ο ασκών τη διοίκησή της στην Ελλάδα, νομίμως κρίθηκε ότι το πρόσωπο αυτό, λόγω της τελευταίας αυτής σχέσης του με την εταιρεία, η οποία, υπό τα ανωτέρω ιδίως δεδομένα, είχε τον χαρακτήρα διακόψασας τη δραστηριότητά της στην Ελλάδα υπεράκτιας εταιρείας, ήταν αλληλεγγύως υπεύθυνο, κατά τις ως άνω διατάξεις, για ταμειακώς βεβαιωθέντα χρέη της από φόρους εισοδήματος και σχετικές προσαυξήσεις. Με μειοψηφία.

Continue Reading