Απόφαση 1300/2018 ΑΠ – Συρροή κλαδικών με επιχειρησιακές ΣΣΕ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 3, 8, 10, 11 παρ. 2 και 16 παρ. 3. του ν.1876/1990 “Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και άλλες διατάξεις” (όπως ίσχυε κατά τα έτη 2005-2008) προκύπτει ότι οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας (και οι διαιτητικές αποφάσεις που εξομοιώνονται με αυτές) περιέχουν τους όρους εργασίας που αφορούν τους εργαζόμενους ομοειδών ή συναφών εκμεταλλεύσεων ή επιχειρήσεων πόλεως, περιφέρειας ή και όλης της χώρας. Ομοειδείς είναι οι επιχειρήσεις που έχουν το αυτό αντικείμενο δραστηριότητας και λειτουργούν υπό τις αυτές περίπου συνθήκες παραγωγής και διάθεσης προϊόντων ή παροχής υπηρεσιών και συναφείς είναι οι επιχειρήσεις που έχουν παρεμφερές αντικείμενο δραστηριότητας ή λειτουργούν υπό παρόμοιες συνθήκες. Οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και διαιτητικές αποφάσεις ρυθμίζουν τους όρους εργασίας των εργαζομένων σε ομοειδείς ή συναφείς επιχειρήσεις ανεξάρτητα από την ειδικότητά τους και συνάπτονται από συνδικαλιστικές οργανώσεις που εκπροσωπούν εργαζόμενους των επιχειρήσεων αυτών ανεξάρτητα από το επάγγελμά τους, ενώ οι ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και διαιτητικές αποφάσεις ρυθμίζουν τους όρους εργασίας εργαζομένων του αυτού επαγγέλματος ανεξάρτητα από το είδος των επιχειρήσεων στις οποίες απασχολούνται. Από τις πιο πάνω διατάξεις προκύπτει επίσης, ειδικά για τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και διαιτητικές αποφάσεις, ότι ο κλάδος των επιχειρήσεων που αφορούν μπορεί να είναι ευρύτερος ή στενότερος, αρκεί να περιλαμβάνει επιχειρήσεις που, από άποψη οικονομικής δραστηριότητας, έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, δηλαδή είναι ομοειδείς ή συναφείς με την έννοια που αναφέρθηκε ανωτέρω.
Περαιτέρω από τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 2 ν. 1876/1990 σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 11 παρ. 2 του ίδιου νόμου προκύπτει ότι η συλλογική σύμβαση εργασίας ισχύει μόνο έναντι των μελών των εργατικών και εργοδοτικών οργανώσεων που την είχαν συνάψει, αν όμως κηρύχθηκε υποχρεωτική με απόφαση του υπουργού Εργασίας, η ισχύς της με βάση τη διοικητική κανονιστική αυτή πράξη επεκτείνεται και πέρα από τα πρόσωπα αυτά, στους εργαζόμενους και εργοδότες του κλάδου ή επαγγέλματος που η σύμβαση αυτή αφορά, οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι μέλη των οργανώσεων που μετείχαν στη σύναψή της. Σε περίπτωση συρροής κλαδικής συλλογικής σύμβασης με ομοιοεπαγγελματική, υπερισχύει κατά το νόμο (άρθρο 10 παρ. 2 ν. 1876/1990) η πρώτη, διότι εξασφαλίζει ομοιομορφία και τάξη στις επιχειρήσεις (Α.Π. 330/2015), ενώ σε περίπτωση που οι συρρέουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι όλες κλαδικές, εφαρμόζεται κατά το νόμο (άρθρο 10 παρ. 1 ν. 1876/1990) η ευνοϊκότερη για τον εργαζόμενο, η δε σύγκριση των σχετικών διατάξεων γίνεται κατά ενότητες, δηλαδή: α) κατά ενότητα αποδοχών και β) κατά λοιπά θέματα (Α.Π. 281/2002).
Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Λαμπρινούδης / επιστημονικός συνεργάτης e-themis
Οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και διαιτητικές αποφάσεις ρυθμίζουν τους όρους εργασίας των εργαζομένων σε ομοειδείς ή συναφείς επιχειρήσεις ανεξάρτητα από την ειδικότητά τους
Source/ Author:www.areiospagos.gr
