ΕΔΔΑ Ilnseher κ. Γερμανίας: Προληπτική επιβολή προσωρινής κράτησης
Ο προσφεύγων τελεί υπό προσωρινή κράτηση από το 2008, έτος κατά το οποίο ολοκληρώθηκε η έκτιση της δεκαετούς κάθειρξης εις βάρος του, επιβληθείσα από το δικαστήριο ανηλίκων για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας. Η συνέχιση της κράτησης αποφασίστηκε κατόπιν δικαστικής εντολής, βάσει ψυχιατρικής εκτίμησης, σύμφωνα με την οποία υπήρχε μεγάλος κίνδυνος εκ νέου τέλεσης των αδικημάτων.
Ο προσφεύγων παραπονέθηκε ότι η αναδρομική προληπτική κράτηση παραβίασε το δικαίωμα του στην ελευθερία και στη μη επιβολή αυστηρότερης ποινής από εκείνη που ίσχυε κατά τη στιγμή τέλεσης του αδικήματος.
Αρχικά, το Δικαστήριο διαπίστωσε πως η προληπτική κράτηση μπορούσε να δικαιολογηθεί μόνο με βάση το άρθρο 5§1, περ. ε. Συγκεκριμένα, με βάση δύο ιατρικές γνωματεύσεις, κρίθηκε πως ο προσφεύγων πάσχει από σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή, η οποία απαιτεί ολοκληρωμένη θεραπεία, παρεχόμενη σε ειδικό σωφρονιστικό κατάστημα ή σε ψυχιατρική κλινική. Συνεπώς, κατά την κρίση του Δικαστηρίου η εν λόγω διάγνωση αντιστοιχεί σε ψυχική διαταραχή υπό τους όρους του άρθρου 5§1 ε, δικαιολογώντας τον υποχρεωτικό περιορισμό. Επιπλέον, στον προσφεύγοντα προσφέρθηκε το κατάλληλο θεραπευτικό περιβάλλον, ενώ σε περίπτωση που δεν βρίσκονταν υπό κράτηση υπήρχε μεγάλος κίνδυνος τέλεσης νέου εγκλήματος. Επιπροσθέτως, κρίθηκε ότι η κράτηση του ήταν απαραίτητη, δεδομένου ότι μέτρα λιγότερο αυστηρά δε θα επαρκούσαν για την προστασία του ιδιωτικού και δημοσίου συμφέροντος. Συνεπώς, δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 5§1.
Στη συνέχεια, το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι η «συνηθισμένη» προληπτική κράτηση που δεν εκτελείται με σκοπό την αντιμετώπιση της ψυχικής διαταραχής του κρατούμενου εξακολουθεί να συνιστά ποινή για τους σκοπούς του άρθρου 7 § 1. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι οι γερμανικές αρχές έχουν λάβει ουσιαστικά μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών προσωρινής κράτησης. Παρατήρησε επίσης ότι, σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο, νέα προληπτική κράτηση μπορούσε να διαταχθεί μόνο υπό τη νέα και πρόσθετη προϋπόθεση ότι ο αιτών βρέθηκε να πάσχει από ψυχική διαταραχή. Επιπλέον, σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της κράτησης δόθηκε έμφαση στην ιατρική και θεραπευτική φροντίδα του κρατουμένου. Το γεγονός αυτό άλλαξε τη φύση και το σκοπό της κράτησης, μετατρέποντας την σε ένα μέτρο επικεντρωμένο στην ιατρική και θεραπευτική αντιμετώπιση ατόμων με ιστορικό τέλεσης εγκλημάτων. Το τιμωρητικό στοιχείο της προληπτικής κράτησης και η σύνδεσή με το αδίκημα που διέπραξε ο προσφεύγων απαλείφθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε το εν λόγω μέτρο να μην αποτελεί πλέον ποινή. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η προληπτική κράτηση διατάχθηκε λόγω και ενόψει της ανάγκης να αντιμετωπιστεί η ψυχική του διαταραχή. Ως εκ τούτου, οι επόμενες αποφάσεις προληπτικής κράτησης δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ως “ποινές” κατά την έννοια του άρθρου 7 § 1. Συνεπώς, δεν υπήρξε παραβίαση του εν λόγω άρθρου.
Επιμέλεια: Γεωργία Αρχοντή / Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις
Για το σχετικό δελτίο τύπου της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μπορείτε να ανατρέξετε στον ακόλουθο σύνδεσμο.
Το τιμωρητικό στοιχείο της προληπτικής κράτησης και η σύνδεσή με το αδίκημα που διέπραξε ο προσφεύγων απαλείφθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε το εν λόγω μέτρο να μην αποτελεί πλέον ποινή.
Source/ Author:Δελτίο Τύπου | Download
