Παραπομπή ενδίκου μέσου από Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Συμβούλιο της Επικρατείας - Απόφαση 1782/2018 Ελάσσονος Ολομέλειας Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Παραπομπή ενδίκου μέσου από Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Συμβούλιο της Επικρατείας - Απόφαση 1782/2018 Ελάσσονος Ολομέλειας Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Σύμφωνα με το άρθρο 12 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: 2. Αν το δικαστήριο διαπιστώσει ότι η υπόθεση (…) υπάγεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας (…) ή σε άλλο τακτικό διοικητικό δικαστήριο, παραπέμπει το ένδικο βοήθημα ή μέσο στο αρμόδιο δικαστήριο. Στην περίπτωση της παραπομπής, η απόφαση είναι υποχρεωτική για το ισόβαθμο ή κατώτερο δικαστήριο. 3. Αν η απόφαση για την παραπομπή είναι του πρωτοδικείου ή του εφετείου, αυτή δεν υπόκειται αυτοτελώς σε ένδικο μέσο». 

Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 109 του π.δ/τος 1225/1981 «Περί εκτελέσεως των περί Ελεγκτικού Συνεδρίου διατάξεων», στο ένδικο μέσο της αίτησης αναίρεσης υπόκεινται αυτοτελώς μόνο οι οριστικές και τελειωτικές αποφάσεις των Τμημάτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, δηλαδή οι αποφάσεις που περατώνουν τη δίκη στο σύνολό της σε ένα ορισμένο βαθμό δικαιοδοσίας και το εκδόν αυτές Τμήμα απεκδύεται πάσης περαιτέρω εξουσίας επί της ορισμένης υπόθεσης.

Κατά την έννοια των διατάξεων που παρατέθηκαν στις δύο προηγούμενες σκέψεις, ερμηνευόμενων υπό το φως των διατάξεων των άρθρων 98 και 100 του Συντάγματος δια των οποίων το Ελεγκτικό Συνέδριο αναγορεύεται σε αυτοτελή δικαιοδοτικό κλάδο, η κρίση από δικάσαν Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο στερείται δικαιοδοσίας να δικάσει υπόθεση εκκρεμούσα στο Τμήμα αυτό και η συνακόλουθη από το Τμήμα παραπομπή της υπόθεσης σε άλλο δικαιοδοτικό κλάδο ελέγχεται αναιρετικά με αίτηση αναίρεσης, εφόσον ασκηθεί. Και τούτο διότι με αυτό τον τρόπο αποφαίνεται η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, δικάζουσα αναιρετικώς, ως προς την ορθότητα της παραπομπής, αποφαινόμενη επί ζητήματος καθοριστικού της δικαιοδοτικής ύλης που υπάγεται στο Ελεγκτικό Συνέδριο, μη καταλείπουσα την οριστική κρίση επί του καιρίου αυτού ζητήματος σε σχηματισμό υποκείμενο στον έλεγχο αυτής.

Κατά την εξέταση της βασιμότητας της αιτήσεως αναιρέσεως η Ολομέλεια έκρινε ότι ενόψει του προβλεπόμενου από το Σύνταγμα οργανωτικού σχήματος των χωριστών δικαιοδοσιών, ο έλεγχος των αποφάσεων και λοιπών διαδικαστικών πράξεων ενεργείται υποχρεωτικά από όργανα που ανήκουν στον ίδιο δικαιοδοτικό κλάδο, υπό την επιφύλαξη ότι δεν πρόκειται για πράξεις που συνιστούν άσκηση αρμοδιότητας διοικητικής φύσης (ΑΕΔ 18/2005). Ειδικότερα, στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας, ανήκει, κατά το άρθρο 95 του Συντάγματος, μεταξύ άλλων, η μετά από αίτηση αναίρεση τελεσίδικων αποφάσεων των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων. Στην προκειμένη περίπτωση, το δικάσαν Τμήμα, επιλαμβανόμενο της εκδίκασης «έφεσης» του ήδη αναιρεσείοντος κατά απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, έκρινε ότι η εκκαλούμενη απόφαση «ως οριστική απόφαση διοικητικού εφετείου, υπόκειται στο δικαστικό έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας και ως εκ τούτου ορθώς παρέπεμψε το ένδικο μέσο σε αυτό.

Το Σύνταγμα με τις διατάξεις των άρθρων 93, 94 και 95 οργανώνει την απονομή δικαιοσύνης με τη λειτουργία δικαιοδοτικών οργάνων αντίστοιχων προς τη φύση των αναφυόμενων δικαστικών διαφορών, ως ποινικών, ιδιωτικών ή διοικητικών, κατά τα λοιπά δε αναθέτει στον κοινό νομοθέτη τη θέσπιση των κατάλληλων δικονομικών κανόνων για την εκδίκαση των υποθέσεων ή διαφορών αυτών.