ΕΔΔΑ Fatih Çakır κ. Τουρκίας – Μη αποτελεσματική έρευνα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος
Οι προσφεύγοντες ενεπλάκησαν σε τροχαίο δυστύχημα που οδήγησε στον θάνατο της συζύγου του πρώτου προσφεύγοντος και μητέρας της δεύτερης προσφεύγουσας. Ο πρώτος προσφεύγων, ο οποίος οδηγούσε το όχημα, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα την πτώση σε ένα άδειο κανάλι, στη δεξιά πλευρά του δρόμου. Για την ως άνω πράξη του, του αποδόθηκαν οι κατηγορίες της ανθρωποκτονίας και της σωματικής βλάβης εξ αμελείας, ωστόσο δεν καταδικάστηκε, καθώς υπήρξε και εκείνος βλάβη λόγω του θανάτου της συζύγου του. Επιπλέον, ο πρώτος προσφεύγων προσέφυγε στο αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο, αιτούμενος να αναγνωριστεί αν και σε ποιο βαθμό η κατασκευή του συγκεκριμένου τμήματος του δρόμου ήταν καθοριστική στο επίμαχο δυστύχημα και αν υπήρξαν κατασκευαστικά ζητήματα στο εν λόγω τμήμα.
Ενώπιον του ΕΔΔΑ, οι προσφεύγοντες παραπονέθηκαν ότι οι εγχώριες αρχές απέτυχαν να λάβουν τα απαραίτητα προστατευτικά οδικά μέτρα, με αποτέλεσμα την επίμαχη τροπή του δυστυχήματος, δηλαδή τον θάνατο της συζύγου και μητέρας των προσφευγόντων, υποχρέωση που βασίζεται στο άρθρο 2 της ΕΣΔΑ.
Αρχικά, το Δικαστήριο επισήμανε πως οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί πιθανών κατασκευαστικών προβλημάτων, εξετάστηκαν από ειδικό στο πλαίσιο της δίκης που προηγήθηκε, και χωρίς να εντοπιστεί κάποιο εύρημα που να επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό. Επιπλέον, διαπιστώθηκε η τοποθέτηση ειδικού συνόρου καθώς και προειδοποιητικής πινακίδας, ωστόσο, η ειδική κατασκευή είχε ήδη υποστεί φθορά με αποτέλεσμα να μην είναι το ίδιο αποτελεσματική. Εν προκειμένω, κρίθηκε ότι εφόσον οι εθνικές αρχές έκριναν αναγκαία την ύπαρξη των προστατευτικών μέτρων, οποιαδήποτε παράλειψη στη διατήρηση της αποτελεσματικότητας των μέτρων πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ενδελεχούς δικαστικού ελέγχου, εφόσον υποστηρίζεται ότι οι συγκεκριμένες παραλείψεις οδήγησαν σε σοβαρή σωματική βλάβη ή στον θάνατο.
Στην επίμαχη υπόθεση, το εγχώριο δικαστήριο που εξέτασε την ευθύνη των αρχών στον θάνατο του θύματος, δεν ανταπεξήλθε στον απαραίτητο επαρκή έλεγχο. Συγκεκριμένα, το αρμόδιο δικαστήριο δεν εξέτασε αν το προστατευτικό σύνορο είχε υποστεί φθορά λόγω προηγούμενων ατυχημάτων, αν η φθορά αυτή ήταν τέτοια ώστε να το καθιστά αναποτελεσματικό ως προς τον σκοπό του και αν ναι για πόσο χρονικό διάστημα οι αρχές γνώριζαν την εν λόγω πλημμέλεια, καθώς και αν η μη επισκευή σε εύλογο χρόνο παραβίασε τις υποχρεώσεις τους. Επιπλέον, δεν εξετάστηκε η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου ανάμεσα στις παραλείψεις των αρχών και τον θάνατο του θύματος. Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα παραπάνω ζητήματα ήταν απαραίτητο να εξεταστούν, προκειμένου να διαλευκανθούν οι συνθήκες του δυστυχήματος και να διαπιστωθεί η τυχόν ευθύνη των αρχών.
Επιμέλεια: Γεωργία Αρχοντή / Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις
Για τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μπορείτε να ανατρέξετε στον ακόλουθο σύνδεσμο.
Οι δικαστικές αρχές, αντιμέτωπες με μία αδιαμφισβήτητη περίπτωση αμέλειας εκ μέρους των κρατικών αρχών, θέτουσα σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή, παρέλειψαν να δώσουν επαρκή απάντηση, παραβιάζοντας την υποχρέωση του άρθρου 2.
Source/ Author:echr.coe.int