Έμμεση διάκριση στην απασχόληση και την εργασία λόγω ηλικίας-ΔΕΕ C-154/18.

Έμμεση διάκριση στην απασχόληση και την εργασία λόγω ηλικίας-ΔΕΕ C-154/18.

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία. Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ, αφενός, του Tomás Horgan και της Claire Keegan και, αφετέρου, του Υπουργού Παιδείας και Επαγγελματικών Προσόντων (Ιρλανδία), του Υπουργού Οικονομικών, Ιρλανδία), του Minister for Public Expenditure & Reform (Υπουργού Δημοσίων Δαπανών και Μεταρρυθμίσεως, Ιρλανδία), της Ireland (Ιρλανδίας) καθώς και του Attorney General (Ιρλανδία) σχετικά με τη νομιμότητα εθνικού μέτρου το οποίο εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2011 στους νεοπροσλαμβανόμενους δημοσίους υπαλλήλους, περιλαμβανομένων των εκπαιδευτικών των εθνικών δημοτικών σχολείων, και το οποίο προβλέπει χαμηλότερο μισθολόγιο και κατάταξη σε χαμηλότερα μισθολογικά κλιμάκια, κατά την πρόσληψη, από εκείνα που ισχύουν για τους ήδη υπηρετούντες εκπαιδευτικούς.

Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, έχει την έννοια ότι μέτρο όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, το οποίο, από μια συγκεκριμένη ημερομηνία και εφεξής, προβλέπει την εφαρμογή, κατά την πρόσληψη νέων εκπαιδευτικών, χαμηλότερου μισθολογίου και κατατάξεως σε χαμηλότερα μισθολογικά κλιμάκια από εκείνα που ίσχυαν, δυνάμει των προγενεστέρων του μέτρου αυτού κανόνων, για τους εκπαιδευτικούς που είχαν προσληφθεί πριν από την ημερομηνία αυτή, δεν συνιστά έμμεση διάκριση λόγω ηλικίας, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

Επιμέλεια: Διονύσης Παυλιόγλου / Επιστημονικός Συνεργάτης e-Θέμις

Περίπτωση έμμεσης διακρίσεως με βάση την ηλικία συντρέχει όταν μια εκ πρώτης όψεως ουδέτερη διάταξη, κριτήριο ή πρακτική ενδέχεται να έχει ως συνέπεια τη μειονεκτική μεταχείριση ενός προσώπου ορισμένης ηλικίας σε σχέση με άλλα πρόσωπα, εκτός εάν η εν λόγω διάταξη, κριτήριο ή πρακτική δικαιολογείται αντικειμενικά από έναν θεμιτό σκοπό και εάν τα μέσα για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι πρόσφορα και αναγκαία.