Κτήση κυριότητας σε ακίνητα ευρισκόμενα μέσα σε οικισμό - υπ' αριθμ. 137/2018 απόφαση Α2’ Τμήματος ΑΠ

Κτήση κυριότητας σε ακίνητα ευρισκόμενα μέσα σε οικισμό - υπ' αριθμ. 137/2018 απόφαση Α2’ Τμήματος ΑΠ

Σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν. 3127/2003: “1. Σε ακίνητο που βρίσκεται μέσα σε σχέδιο πόλεως ή μέσα σε οικισμό που προϋφίσταται του έτους 1923 ή μέσα σε οικισμό κάτω των 2.000 κατοίκων, που έχει οριοθετηθεί, ο νομέας του θεωρείται κύριος έναντι του Δημοσίου, εφόσον α) νέμεται, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, αδιαταράκτως για δέκα (10) έτη το ακίνητο, με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία, υπέρ του ιδίου ή του δικαιοπαρόχου του, που έχει καταρτισθεί και μεταγραφεί μετά την 23.2.1945, εκτός εάν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη, ή β) νέμεται, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, το ακίνητο αδιαταράκτως για χρονικό διάστημα τριάντα (30) ετών, εκτός εάν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη. Στο χρόνο νομής που ορίζεται στις περιπτώσεις α’ και β’ προσμετράται και ο χρόνος νομής των δικαιοπαρόχων που διανύθηκε με τις ίδιες προϋποθέσεις. Σε κακή πίστη βρίσκεται ο νομέας, εφόσον δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1042 του Α.Κ.. 2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται για ακίνητο εμβαδού μέχρι 2.000 τ.μ. Για ενιαίο ακίνητο εμβαδού μεγαλύτερου των 2.000 τ.μ. οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται μόνο εφόσον στο ακίνητο υφίσταται κατά την 31.12.2002 κτίσμα που καλύπτει ποσοστό τουλάχιστον τριάντα τοις εκατό (30%) του ισχύοντος συντελεστή δόμησης στην περιοχή”.

Στην προκειμένη περίπτωση, το ενάγον αθλητικό σωματείο μέχρι την έναρξη της ισχύος του ανωτέρω νόμου νέμεται ακίνητα που βρίσκονται μέσα σε οικισμό αδιαταράκτως τουλάχιστον για δέκα έτη με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία, ευρισκόμενο σε καλή πίστη κατά το χρόνο κτήσης της νομής κατ’ άρθρο 4 ν. 3127/2003. Τα ανωτέρω δεν αντικρούονται από το γεγονός ότι έχει εκδοθεί σε βάρος του ενάγοντος σε απώτερο χρόνο πρωτόκολλο καθορισμού αποζημίωσης από το Ελληνικό Δημόσιο, εφόσον αποδεικνύεται ότι τουλάχιστον κατά την τελευταία δεκαετία το ενάγον νέμεται αδιαταράκτως τα ανωτέρω ακίνητα. Ωστόσο, για την κατάφαση της κυριότητας του αθλητικού σωματείου στις επίδικες οριζόντιες ιδιοκτησίες και την άρνηση της συγκυριότητας του Δημοσίου, το Εφετείο αρκέστηκε στη συνδρομή μόνο των προϋποθέσεων της πρώτης παραγράφου του άρθρου 4 του ν. 3127/2003, δηλαδή ότι το πρώτο νεμόταν αδιαταράκτως για δέκα έτη το ακίνητο, με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία, ευρισκόμενο σε καλή πίστη κατά το χρόνο κτήσης της νομής, χωρίς να γίνεται αναφορά περί της συνδρομής και των προϋποθέσεων της παρ. 2 του άρθρου 4 ν. 3127/2003, δηλαδή της ύπαρξης στο ενιαίο ακίνητο κτίσματος που καλύπτει ποσοστό τουλάχιστον τριάντα τοις εκατό (30%) του ισχύοντος συντελεστή δόμησης στην περιοχή. Επομένως, κρίθηκε ότι το Εφετείο υπέπεσε στην πλημμέλεια του άρθρου 559 αρ.1 ΚΠολΔ, δηλαδή παραβίασε κανόνα ουσιαστικού δικαίου, και η υπόθεση παραπέμθηκε για περαιτέρω εκδίκαση στο Δικαστήριο της ουσίας.

Επιμέλεια: Αγγελική Μούζουλα / Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις

Σύμφωνα με την διάταξη 1042 Α.Κ., ο νομέας βρίσκεται σε καλή πίστη επί τακτικής χρησικτησίας, όταν χωρίς βαρειά αμέλεια έχει την πεποίθηση ότι απέκτησε την κυριότητα.