Απόφαση 82/2018 ΣτΕ ( Τμήμα Δ΄)
Με την αίτηση αυτή, ζητείται η ακύρωση αποφάσεως του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, από τηλεοπτικό σταθμό, που επέβαλε ως διοικητική κύρωση πρόστιμο ποσού ύψους 15.000 ευρώ για παραβάσεις της ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας. Με την ίδια απόφαση ορίσθηκε ότι η διοικητική κύρωση του προστίμου είναι εκτελεστή και κατά του δευτέρου των αιτούντων, υπό την ιδιότητά του ως νομίμου εκπροσώπου της αιτούσης εταιρείας.
Σύμφωνα με το άρθρο 23 παρ. 1 του π.δ/τος 109/2010 η αναλογία του χρόνου μετάδοσης διαφημιστικών μηνυμάτων μέσα σε κάθε δεδομένη ωρολογιακή ώρα, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 20%.Εν προκειμένω, ωστόσο ο τηλεοπτικός σταθμός προέβαλε, στη διάρκεια της ημέρας ,διαφημίσεις διαρκείας μεγαλύτερης από την ενδεδειγμένη . Για την εκτροπή αυτή επιβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό η διοικητική κύρωση του προστίμου.
Μετά την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως εκδόθηκε απόφαση του Ε.Σ.Ρ., με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση θεραπείας που άσκησε η αιτούσα κατά της προσβαλλόμενης αποφάσεως με την αιτιολογία ότι «δεν προσκομίστηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο που να αναιρεί τα δια της προσβαλλόμενης αποφάσεως γενόμενα δεκτά πραγματικά περιστατικά». Από το περιεχόμενο της ανωτέρω αποφάσεως του Ε.Σ.Ρ. προκύπτει ότι η απόρριψη με αυτήν της ασκηθείσης αιτήσεως θεραπείας εκδόθηκε χωρίς νέα ουσιαστική έρευνα της υποθέσεως, δεδομένου ότι η Αρχή ενέμεινε σε όσα πραγματικά περιστατικά είχε δεχθεί με την ήδη προσβαλλόμενη απόφασή της, θεωρώντας ότι αυτά δεν αναιρούνται με βάση όσα εξέθεσε η αιτούσα με την αίτηση θεραπείας και το συναφές υπόμνημά της. Συνεπώς, η ανωτέρω απόφαση του Ε.Σ.Ρ. δεν δύναται να λογισθεί ως συμπροσβαλλόμενη με την ήδη προσβαλλόμενη απόφαση διότι στερείται εκτελεστότητας και, ως εκ τούτου, όλοι οι λόγοι ακυρώσεως που στρέφονται ειδικώς κατά της τελευταίας αυτής αποφάσεως με το δικόγραφο προσθέτων λόγων πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτοι.
Το πεδίο εφαρμογής της διατάξεως του δευτέρου εδαφίου της παρ. 12 του άρθρου 110 του ν. 4055/2012 ερμηνευομένης, υπό το φως εκείνης του άρθρου 101Α του Συντάγματος, δεν καταλαμβάνει τις περιπτώσεις μελών ανεξαρτήτων αρχών ,όπως το ΕΣΡ, των οποίων ήδη πριν την έναρξη ισχύος (2.4.2012) του ν. 4055/2012 αφενός μεν είχε λήξει η θητεία, αφετέρου δε είχε επιπλέον παρέλθει και ο εύλογος χρόνος κατά τον οποίο θα ήταν συνταγματικώς ανεκτή η παράταση της ληξάσης θητείας αυτών. Συνεπώς, υπό τα ανωτέρω δεδομένα, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη υπό μη νόμιμη συγκρότηση, όπως βασίμως προβλήθηκε με την κρινόμενη αίτηση.
Επιμέλεια: Αγγελική Μπουρσινού/Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις
Η προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των μελών του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης είναι, εκ του νόμου, κατοχυρωμένη και αναγνωρισμένη.
Source/ Author: ethemis.gr
