Ποινική καταδίκη χωρίς την εξέταση του συγκατηγορουμένου ενώπιον του ακροατηρίου
Το 2006, ο αιτών καταδικάστηκε για τη τέλεση απάτης και δόλιας απόκτησης κινητών τηλεφώνων. Η ενοχή αυτού και των υπολοίπων κατηγορουμένων βασίστηκε στις καταθέσεις ενός και μόνο ατόμου, ο οποίος ήταν ένας εκ των βασικών κατηγορουμένων. Κατόπιν αιτήματος του, ο ως άνω κατηγορούμενος δεν παρουσιάστηκε αυτοπροσώπως ενώπιον του ακροατηρίου, και κατά συνέπειας, οι καταθέσεις του αναγνώστηκαν, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα απευθείας υποβολής ερωτήσεων. Ο αιτών προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Νο. Προσφυγής 58683/08), επικαλούμενος παραβίαση του δικαιώματος του σε δίκαιη δίκη και εξέτασης μαρτύρων, καθώς δεν είχε τη δυνατότητα να υποβάλλει ερωτήματα ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου στον συγκατηγορούμενο του.
Εξετάζοντας το προσκομιζόμενο υλικό, το Δικαστήριο δεν πείστηκε από την εκδοχή του ποινικού δικαστηρίου ότι έλαβε υπόψιν του το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων για να καταλήξει επί της ενοχής των κατηγορουμένων. Αντίθετα, προέκυψε ότι οι επίμαχες καταθέσεις του ως άνω συγκατηγορουμένου είχαν καθοριστικό ρόλο στην καταδικαστική απόφαση. Επιπλέον, η αυτοπρόσωπη εξέταση του συγκατηγορουμένου ήταν επιτακτική, διότι ήταν ο μοναδικός αυτοπρόσωπος μάρτυρας της υπόθεσης. Επιπλέον, κρίθηκε ιδιαίτερα σημαντικό πως κατά την κατάθεση του συγκατηγορουμένου δεν ήταν παρών δικαστής ή ο αιτών, προκειμένου να ελέγξει την αξιοπιστία του, γεγονός που θα αποτελούσε το μοναδικό δείγμα ελέγχου, λαμβάνοντας υπόψιν πως δεν υπήρχε η δυνατότητα απευθείας αντιπαράθεσης μεταξύ κατηγορούμενου και κατήγορου. Συνεπώς, ο αιτών δεν είχαν επαρκή και κατάλληλα μέσα προκειμένου να αντικρούσει την κατάθεση που θεμελίωσε την ενοχή του, με αποτέλεσμα το ΕΔΔΑ να κρίνει πως υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6§§1 και 3βδ.
Επιμέλεια: Γεωργία Αρχοντή / Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις
Για το σχετικό Δελτίο Τύπου της Απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μπορείτε να ανατρέξετε στον ακόλουθο σύνδεσμο.
Κρίθηκε ιδιαίτερα σημαντικό πως κατά την κατάθεση του συγκατηγορουμένου, κατά την προκαταρκτική έρευνα, δεν ήταν παρών δικαστής ή ο αιτών, προκειμένου να ελέγξει την αξιοπιστία του, γεγονός που θα αποτελούσε το μοναδικό δείγμα ελέγχου, λαμβάνοντας υπόψιν πως δεν υπήρχε η δυνατότητα απευθείας αντιπαράθεσης μεταξύ κατηγορούμενου και κατήγορου.
Source/ Author:echr.coe.int
