Επιβολή πειθαρχικής ποινής παρά την ύπαρξη αθωωτικής απόφασης

Επιβολή πειθαρχικής ποινής παρά την ύπαρξη αθωωτικής απόφασης

Ο κ. Güç, εργαζόμενος σε εκπαιδευτικό ίδρυμα, συνελήφθη, κατηγορούμενος για ασέλγεια, σεξουαλική επίθεση και παράνομη κατακράτηση ανηλίκου. Το Πρωτοβάθμιο Ποινικό Δικαστήριο απάλλαξε τον κατηγορούμενο, καθώς δεν προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις περί της ενοχής του. Παράλληλα με την ποινική δίκη εξελίχθηκε πειθαρχική έρευνα αναφορικά με τις επίμαχες πράξεις, και αποφασίστηκε η απόλυση του αιτούντος, με την αιτιολογία ότι η συμπεριφορά που επέδειξε είναι παντελώς ασυμβίβαστη με την δημόσια υπηρεσία όπου και εργαζόταν. Έπειτα από μία σειρά δικαιοδοτικών κρίσεων, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του αιτούντος, υιοθετώντας την απόφαση στον πρώτο βαθμό, χωρίς, ωστόσο, να λάβει υπόψη την απαλλακτική απόφαση του ποινικού δικαστηρίου που είχε ήδη εκδοθεί. Ο αιτών προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Νο Προσφυγής 15374/11), υποστηρίζοντας ότι η απόφαση περί απόλυσης του και οι μετέπειτα διοικητικές αποφάσεις που την επικύρωσαν, παραβίασαν το τεκμήριο υπέρ της αθωότητας, όπως κατοχυρώνεται από το άρθρο 6§2 της ΕΣΔΑ. 

Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, προέκυψε ότι κατά την πειθαρχική διαδικασία, οι αρμόδιοι διεξήγαγαν μία ξεχωριστή έρευνα, ανεξάρτητη από την ποινική που εξελισσόταν παράλληλα. Επιπροσθέτως, η απόφαση του πειθαρχικού οργάνου αναφέρθηκε στον ευρύτερο πυρήνα της παρενόχλησης, νοούμενης ως παρέμβασης στην ιδιωτική σφαίρα ενός προσώπου χωρίς τη συναίνεση του. Επομένως, το πειθαρχικό όργανο δεν παραβίασε το δικαίωμα του κατηγορούμενο να τεκμαίρεται αθώος μέχρι την οριστική κρίση του ποινικού δικαστηρίου. Όσον αφορά την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου, η αναφορά σε κατάθεση εις βάρος του κατηγορουμένου μπορεί να θεωρηθεί, καταρχάς, αδικαιολόγητη, ωστόσο μπορεί να γίνει ανεκτή, λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις της υπόθεσης, ενώ δεν είναι καθεαυτή ασυμβίβαστη με το άρθρο 6§2 της ΕΣΔΑ, εφόσον δεν καταλήγει στην εξαγωγή συμπερασμάτων περί της ποινικής ευθύνης του κατηγορουμένου. 

Συνεπώς, το ΕΔΔΑ έκρινε πως τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες εγγυήσεις και δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6§2. 

Επιμέλεια: Γεωργία Αρχοντή / Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις

Για τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μπορείτε να ανατρέξετε στον ακόλουθο σύνδεσμο.

Η αναφορά σε κατάθεση εις βάρος του κατηγορουμένου μπορεί να θεωρηθεί, καταρχάς, αδικαιολόγητη, ωστόσο μπορεί να γίνει ανεκτή, λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις της υπόθεσης, ενώ δεν είναι καθεαυτή ασυμβίβαστη με το άρθρο 6§2 της ΕΣΔΑ, εφόσον δεν καταλήγει στην εξαγωγή συμπερασμάτων περί της ποινικής ευθύνης του κατηγορουμένου, κατά το στάδιο της πειθαρχικού ελέγχου.