Συνθήκες κράτησης κατά τη διεξαγωγή ποινικής έρευνας
Στην υπόθεση Stanculeanuκ. Ρουμανίας το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 και δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 5§1.
Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα συγκαταλέχθηκε μεταξύ των υπόπτων στο πλαίσιο ποινικής έρευνας μεγάλης κλίμακας αναφορικά με τα αδικήματα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της φορολογικής απάτης. Στις 4 Δεκεμβρίου 2014 οι αστυνομικές αρχές πραγματοποίησαν έρευνα στην οικία της και στη συνέχεια η προσφεύγουσα μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα όπου και κλήθηκε να καταθέσει ως ύποπτη για την τέλεση των ως άνω αδικημάτων. Η κ. Stanculeanuαρνήθηκε να καταθέσει επικαλούμενη προβλήματα υγείας και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, συνοδευόμενη από αστυνομικούς. Μετά την έξοδο της από το νοσοκομείο επέστρεψε στο αστυνομικό τμήμα όπου και συνέχισε να κρατείτε ενώ με διάταξη του εισαγγελέα παρέμεινε προσωρινά κρατούμενη για δύο μήνες.
Η προσφεύγουσα υποστήριξε, αρχικά, για τις συνθήκες κράτησης, επικαλούμενη το άρθρο 3. Συγκεκριμένα, παραπονέθηκε αναφορικά με τον ύπαρξη συμφόρησης στο χώρο κράτησης, την έλλειψη υγιεινής και την ανεπαρκή σίτιση. Το Δικαστήριο, με βάση πάγια νομολογία του καθώς και στοιχεία της Επιτροπής Πρόληψης των Βασανιστηρίων που επιβεβαιώνουν τα ως άνω δεδομένα, δέχθηκε ότι οι εν λόγω συνθήκες κράτησης αποτελούν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και άρα συνιστούν παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ.
Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστήριξε πως η κράτηση της ήταν παράνομη. Κατά την κρίση του Δικαστηρίου η εισαγγελική εντολή για προσαγωγή της προσφεύγουσας είναι πλήρως συμβατή με την εθνική νομοθεσία και απαραίτητη ώστε να διεξαχθεί η ποινική έρευνα και να ληφθεί η κατάθεση της προσφεύγουσας ως ύποπτης. Λαμβάνοντας υπόψη το εύρος της επίμαχης έρευνας και την προσπάθεια τήρησης εκ μέρους των αρχών των χρονικών ορίων που προβλέπει η εθνική νομοθεσία, το Δικαστήριο έκρινε ότι το διάστημα που η προσφεύγουσα ανέμενε μέχρι να καταθέσει δε στερείται αιτιολογίας και επομένως δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι οι αρχές αυθαιρέτησαν. Επιπροσθέτως, το διάστημα κατά το οποίο η προσφεύγουσα νοσηλεύονταν δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ήταν διαθέσιμη ώστε να καταθέσει στις αρμόδιες αρχές, με αποτέλεσμα να εμποδίζονται στην ταχεία και επιμελή διεξαγωγή της έρευνας. Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι παρατείνοντας την κράτηση της προσφεύγουσας για 11 ώρες, εκ των οποίων οι 4 αφιερώθηκαν στην παροχή ιατρικής βοήθειας, οι αστυνομικές αρχές δεν υπερέβησαν την εύλογη ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη διεξαγωγής της ποινικής έρευνας και στο δικαίωμα της στην ελευθερία. Συνεπώς, δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 5§1 της ΕΣΔΑ, ήτοι του δικαιώματος στην ελευθερία και την ασφάλεια.
Επιμέλεια: Γεωργία Αρχοντή / Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις
Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι παρατείνοντας την κράτηση της προσφεύγουσας για 11 ώρες, εκ των οποίων οι 4 αφιερώθηκαν στην παροχή ιατρικής βοήθειας, οι αστυνομικές αρχές δεν υπερέβησαν την εύλογη ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη διεξαγωγής της ποινικής έρευνας και στο δικαίωμα της στην ελευθερία.
Source/ Author:Απόφαση | PDF Download
