Βιαιοπραγία κατά υπαλλήλου – Αστυνομικών διενεργούντων έλεγχο - Αντίσταση από Κοινού Άρθρ.167 παρ. 1 εδ. α’ ΠΚ

Βιαιοπραγία κατά υπαλλήλου – Αστυνομικών διενεργούντων έλεγχο - Αντίσταση από Κοινού Άρθρ.167 παρ. 1 εδ. α’ ΠΚ

Βιαιοπραγία κατά υπαλλήλου – Αστυνομικών

Αντίσταση από Κοινού

Άρθρ. 167 παρ. 1 εδ. α’ ΠΚ

Ο κατηγορούμενος έσπρωξε βίαια τους αστυνομικούς κατά τη διάρκεια ελέγχου στον χώρο υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφετέρια), με σκοπό να τους βγάλει έξω από το χώρο του καταστήματος, προκειμένου να μη διενεργήσουν νόμιμο έλεγχο.

Για τη στοιχειοθέτηση της αξιόποινης πράξης της αντίστασης, στην περίπτωση που η ενέργεια του δράστη τείνει στην παράλειψη νόμιμης πράξης της αρχής ή του υπαλλήλου, απαιτείται η πράξη (σε παράλειψη της οποίας τείνει ο εξαναγκασμός), να είναι νόμιμη, δηλαδή να βρίσκεται μέσα στον κύκλο της κατά νόμο αρμοδιότητας της αρχής ή του υπαλλήλου και να συντρέχουν οι ουσιώδες τύποι που τάσσονται γ` αυτήν. Προσαπαιτείται η χρήση βίας ή απειλή βίας ή βιαιοπραγία κατά του υπαλλήλου, στην έννοια δε της βίας περιλαμβάνεται τόσο η σωματική όσο και η ψυχολογική, αλλά και κάθε είδους ενέργεια, που να μπορεί να διεγείρει στον υπάλληλο φόβο και να τον παρεμποδίσει στην εκτέλεση της υπηρεσιακής πράξης .

Συνεπώς, εμπίπτει στην έννοια αυτή της βίας και η βίαιη απώθηση του υπαλλήλου, η οποία είναι τρόπος άσκησης σωματικής βίας.

Εν προκειμένω αναιρείται κατά παραδοχή των βάσιμων, από τα άρθρα 510 παρ. 1 στοιχεία Δ’ και Ε’ ΚΠΔ, σχετικών λόγων η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων (με την οποία καταδικάσθηκε ο κατηγορούμενος σε ποινή 6μηνης φυλάκισης),διότι δεν διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, καθόσον σε αυτήν δεν αναφέρονται τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος, για το οποίο καταδικάσθηκε ο κατηγορούμενος. Ειδικότερα δεν αναφέρονται :

α) αν η πράξη του κατηγορουμένου κατέτεινε σε παράλειψη νόμιμης ενέργειας των υπαλλήλων της αστυνομικής αρχής, ανήκουσας στον κύκλο των αρμοδιοτήτων τους, και συνέτρεχαν οι ουσιώδεις τύποι που τάσσονται γι’ αυτήν,

β) το είδος και το αντικείμενο του συγκεκριμένου ελέγχου, ώστε να διακριβωθεί αν οι εν λόγω αστυνομικοί είχαν καθ’ ύλη αρμοδιότητα προς τούτο, αφού δεν αρκεί η αόριστη αναφορά ότι εκτελούσαν διατεταγμένη υπηρεσία ή νόμιμο έλεγχο.

Απόφ. ΑΠ……

Συνεπώς, εμπίπτει στην έννοια αυτή της βίας και η βίαιη απώθηση του υπαλλήλου, η οποία είναι τρόπος άσκησης σωματικής βίας.