Νομιμοποίηση και παράβολο στη δημοσιονομική δίκη - Απόφ. 557/2017 ΟλΕλΣυν

Νομιμοποίηση και παράβολο στη δημοσιονομική δίκη - Απόφ. 557/2017 ΟλΕλΣυν

Το άρθρο 73 του ν. 4129/2013 («Κύρωση του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο»)  ορίζει ότι:  «1. Το ένδικο βοήθημα ή μέσο, πλην αυτού που ασκείται από τους Υπουργούς, τα Ν.Π.Δ.Δ. και τον Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας, απορρίπτεται ως απαράδεκτο, εάν, έως την πρώτη συζήτηση της υποθέσεως, δεν προσκομισθεί το προβλεπόμενο από τις κείμενες διατάξεις αποδεικτικό καταβολής παραβόλου. Το δικαστήριο, εάν μέχρι την πρώτη συζήτηση δεν καταβληθεί παράβολο ή αυτό που καταβλήθηκε είναι ελλιπές, κατ’ αίτηση του υπόχρεου για την καταβολή, χορηγεί σε αυτόν προθεσμία μέχρι πέντε (5) ημερών, η οποία αρχίζει από την επομένη της συζητήσεως της υποθέσεως, για την καταβολή ή τη συμπλήρωση του παραβόλου και την προσκόμιση του αποδεικτικού καταβολής του. Σε περίπτωση που η συζήτηση διεξαχθεί χωρίς να παρασταθεί ο υπόχρεος, το παράβολο μπορεί να καταβληθεί και να προσκομισθεί το αποδεικτικό καταβολής του εντός της ως άνω προθεσμίας των πέντε (5) ημερών …». 

Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι η καταβολή του προβλεπόμενου παραβόλου συνιστά προϋπόθεση του παραδεκτού της αναίρεσης, όταν αυτή ασκείται από ιδιώτη, και, ως εκ τούτου, η μη προσκόμιση του οικείου αποδεικτικού καταβολής του, εντός των προθεσμιών που ορίζονται από το νόμο, συνεπάγεται την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως ως απαράδεκτης (Ε.Σ. Ολομ. 187/2011, 490/2014, 1178/2015 κ.ά.). Περαιτέρω, ενόψει της σαφήνειας των ανωτέρω διατάξεων του άρθρου 73 του ν. 4129/2013, τόσο ως προς την υποχρέωση προσκόμισης του σχετικού αποδεικτικού καταβολής του παραβόλου, όσο και ως προς την επερχόμενη συνέπεια της μη καταβολής του εντός των προθεσμιών που ορίζονται από το νόμο, δεν υφίσταται υποχρέωση του Δικαστηρίου να καλέσει το διάδικο ή τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, να προσκομίσει το ελλείπον παράβολο, κατ’ αναλογική  εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (βλ. άρθρο 123 του π.δ. 1225/1981 όπως ισχύει μετά το ν. 3472/2006), ο οποίος στο άρθρο 139Α αυτού προβλέπει τη δυνατότητα κάλυψης τυπικών παραλείψεων και μετά τη συζήτηση της υπόθεσης, ύστερα από σχετική πρόσκληση του Δικαστηρίου (Ε.Σ. Ολ. 3405/2015, 47/2016).

Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 16, 17 παρ. 1, 2 και 4, 21 παρ. 1 και 22 του π.δ. 1225/1981 «Περί εκτελέσεως των περί Ελεγκτικού Συνεδρίου διατάξεων» (Α΄, 304)  συνάγεται ότι ένδικο βοήθημα ή ένδικο μέσο, ασκούμενο ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου, απορρίπτεται ως απαράδεκτο ένεκα ακυρότητας του δικογράφου, εφόσον ο υπογράφων το δικόγραφο δικηγόρος δεν νομιμοποιηθεί ως πληρεξούσιος του διαδίκου μέχρι την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο. Η νομιμοποίηση συντελείται είτε με την προσκόμιση δημόσιου ή ιδιωτικού εγγράφου, το οποίο φέρει βεβαίωση της γνησιότητας της υπογραφής του εντολέα από δημόσια αρχή είτε με προφορική δήλωση του εντολέως διαδίκου κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, καταχωριζόμενη στα πρακτικά. Η απόρριψη δε του ενδίκου μέσου, λόγω μη νομιμοποίησης του υπογράφοντος το οικείο δικόγραφο δικηγόρου, που ερευνάται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, προϋποθέτει τη νόμιμη κλήτευση του διαδίκου.
 

Η καταβολή του προβλεπόμενου παραβόλου, καθώς και η νομιμοποίηση του υπογράφοντος το οικείο δικόγραφο δικηγόρου, ως προϋποθέσεις του παραδεκτού της ασκηθείσας ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου αιτήσεως αναιρέσως, ερευνούνται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο.