Έννομο συμφέρον Μητροπολίτη για τη διάλυση ιδρύματος – Απόφαση ΣτΕ Δ’ Τμ. 549/2016

Έννομο συμφέρον Μητροπολίτη για τη διάλυση ιδρύματος – Απόφαση ΣτΕ Δ’ Τμ. 549/2016

Η απόφαση 549/2016 έκρινε ότι μόνο η ιδιότητα του Μητροπολίτη και του μέλους της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν θεμελιώνει έννομο συμφέρον για να ζητήσει την διάλυση του «Τεκτονικού Ιδρύματος» και του ιδρύματος «Μέγα Αγαθοεργό Σώμα», συσχετίζοντας το έννομο συμφέρον για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως με τις ρυθμίσεις του ΑΚ για τα ιδρύματα και τις αρμοδιότητες των Μητροπολιτών.

Όπως έχει κριθεί, με τις διατάξεις του άρθρου 118 του Αστικού Κώδικα παρέχεται στη Διοίκηση η εξουσία όπως δια εκτελεστής διοικητικής πράξεως (προεδρικό διάταγμα) προβαίνει μονομερώς και ασχέτως προς τα προβλεπόμενα στην ιδρυτική πράξη, στη διάλυση ιδρύματος, όταν διαπιστώνεται, πλην άλλων, ότι αυτό παρεξέκλινε του σκοπού του ή ο σκοπός αυτού ή η λειτουργία του κατέστη παράνομος ή ανήθικος ή αντίθετος προς τη δημόσια τάξη. Το κατά εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως εκδιδόμενο προεδρικό διάταγμα, ως εκ του περιεχομένου του, δεν έχει κανονιστικό χαρακτήρα, αλλα αποτελεί ατομική διοικητική πράξη, εκδιδόμενη εντός του πλαισίου της κρατικής εποπτείας επί των ιδρυμάτων, καίτοι δε αναφέρεται στη διάλυση νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου προσβάλλεται ευθέως με αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. ΣτΕ 2233/1974 Ολομ., 1324/1982, 2589/2010, ΠΕ 356/1982, 29/2010).

Μόνη όμως η ιδιότητα του Μητροπολίτου και του μέλους της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν θεμελιώνει έννομο συμφέρον του αιτούντος, κατά το άρθρο 47 παρ. 1 του π.δ/τος 18/1989 (Α´8), να ζητήσει τη διάλυση ιδρύματος (το οποίο, κατά νόμον, δεν αποτελεί ένωση προσώπων, αλλά περιουσία αφιερωμένη για την εξυπηρέτηση ορισμένου σκοπού), ισχυριζόμενος ότι έχει παρεκκλίνει του σκοπού του, αποτελώντας στην πράξη την έκφραση θρησκείας μη γνωστής.

Και τούτο διότι ούτε από τις διατάξεις των άρθρων 3 παρ. 1, 5 και 29 παρ. 1 του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, (ν. 590/1977 – Α´146), ούτε από άλλη διάταξη νόμου αναγνωρίζεται σε Μητροπολίτη, είτε ως Εκκλησιαστική Αρχή, είτε ως μέλος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, το δικαίωμα να ζητήσει από τον αρμόδιο Υπουργό όπως προκαλέσει την έκδοση προεδρικού διατάγματος περί διαλύσεως ιδρύματος και, στη συνέχεια, να ασκήσει παραδεκτώς αίτηση ακυρώσεως κατά της σχετικής παραλείψεως (πρβλ. ΣτΕ 4103/2005).

Διότι ούτε από τις διατάξεις των άρθρων 3 παρ. 1, 5 και 29 παρ. 1 του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, (ν. 590/1977 – Α´146), ούτε από άλλη διάταξη νόμου αναγνωρίζεται σε Μητροπολίτη, είτε ως Εκκλησιαστική Αρχή, είτε ως μέλος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος...